Feyenoord is een beetje een rare club. Ik ken geen andere voetbalclub waar er steevast een beleefd applaus door het stadion klinkt als de grasmeester het veld betreedt, waar jarenlang voor de verzorger harder geklapt werd dan voor de spits, en waar voor de stadionspeaker een speciaal spandoek in het stadion hangt. Over die rare club heeft Michel van Egmond nu zijn beste verhalen gebundeld. Een recensie.
Overig
In de boeken: De Geschiedenis van Feyenoord, deel 1: de Oertijd 1908-1921
Het is niet vaak dat een boek over de geschiedenis van een voetbalclub de geschiedschrijving opbreekt en verandert. Schrijvers, op zoek naar betrouwbare verhalen die de clubgeschiedenis kleuren, komen vaak bij elkaar uit. Dat ene verhaal, over die ene speler die op die ene dag zus en zo deed, komt in vrijwel alle reeds verschenen boeken voor, dus zal het wel waar zijn. Toch?
Lees verder “In de boeken: De Geschiedenis van Feyenoord, deel 1: de Oertijd 1908-1921”
Mijn Feyenoord-jaar 2014 in vijf objecten
Geen bekers, geen schaal, wel mooie wedstrijden en reizen, en daarom uiteindelijk toch een mooi Feyenoordjaar. Mijn eigen verzameling heb ik het afgelopen jaar weer uitgebreid met allerlei objecten. Wat shirts, veel boeken, oude tijdschriften, duizenden foto’s, maar dat is voor nu niet zo interessant. Nee, in deze blogpost vijf bijzondere objecten en dingen die ik het afgelopen jaar op reis met Feyenoord verzamelde en zodoende mijn Feyenoord-jaar samenvatten.
Wereldclub Feyenoord: ‘Niet om de naam, maar de kwaliteit’
De Verenigde Staten, Canada, Nigeria, Cuba, Suriname, Zuid-Afrika en een samenwerking met een Indiase club. Feyenoord wordt steeds actiever op ontwikkelende voetbalmarkten. Het opleidingssucces van de club gaat de grens over. “We verspreiden ons evangelie.”
Lees verder “Wereldclub Feyenoord: ‘Niet om de naam, maar de kwaliteit’”
Een oefenwedstrijd van FC Dordrecht
Hieronder een stukje over FC Dordrecht, een club waar ik ook wel een zekere sympathie voor heb. Het is geen Feyenoord, maar ik wilde het u niet onthouden.
Omdat ik geen werk, geen hobby en ook geen vriendin heb en het WK een rustdag had, stapte ik iets voor half zeven op een zonnige woensdagavond in de auto. Waardenburg was de eindbestemming, voor de wedstrijd tussen FC Dordrecht en een team van regionale voetballers. Waardenburg, dat kende ik alleen van de traditionele rellen kort na Nieuwjaar en van mijn juffrouw in groep zes die daar claimde te wonen.
Leven met Feyenoord 